هنگامی که در سال 1878 فرشی مشابه این فرش ها در پاریس به نمایش گذاشته شد، فرض بر این بود که نقش هایبافته شده در قالی لهستانی بوده و این فرش در لهستان ساخته شده است. بعداً مشخص شد که این فرش ها با نخ ابریشمی، ایرانی بوده اند که در زمان شاه عباس اول و پس از آن در اواخر قرن شانزدهم یا اوایل قرن هفدهم آغاز شدهاند. نوع طرح این فرش ریشه در فرشهای پیشین ایرانی دارد، اما پرزهای ابریشمی غنی که با رنگهای طلایی و نقره ای برجسته شده و رنگهای خاموش اما چشم نواز، نشان از تغییری نسبت به گذشته دارد. الگوی کلی کاملاً ثابت است که با روی هم پوشاندن الگو هایی به رنگهای نارنجی، زرد، قرمز، سبز، قهوهای، نقره ای طلایی شکل گرفتهاند، با سیستمهای گل و تاک با نقوش نخل آراسته شده است. در گزارش های مسافران اروپایی از شهر اصفهان به عنوان مرکز تولیدات دربار صفویان یاد شده است. احتمالاً بسیاری از بهترین نمونه های (فرش پولونیز) برای مشتریان محلی یا به دستور شاه به عنوان هدایای ویژه یا به عنوان کمیسیون صادرات در آنجا تولید می شد. غنا و ظرافت فرش های پولونیز منعکس کننده ذائقه کنونی دربار ثروتمند ایرانی و همچنین اروپایی است که مورد تحسین خاصی قرار گرفته است.